Wednesday, August 27, 2008

emocia aravistvis...

shenc iseve grznob sicarieles sulshi rogorc me...
titkos vigaca shens suls nakucebad glejs da mere es nakucebi zalian gacuxeben... xandaxan guli ise shegekumsheba xolme titqos ragac axali shemovida magram mere xvdebi rom es morigi imedis naperckali iyo romelmac didi xani ver inata da sxva napercklis gagvivebis molodinshi izirebi...gars xaxli gaxvevia magram mainc marto xar...gaxvevia xalxi romelsac zalian uyvarxar magram mainc siyvaruli gaklia...da am siyvaruls shens carsulshi ezeb da rom verafers ipovi ceras icyeb...
da amis mere zalian gbezrdeba es yvelaferi...morigi imedgacruebis chacera...am yvelafris furclebze agbechdva da cremliani tvalebit fanjridan gaxedav zecas da gulshi gaifiqreb:"mashin ratom?..." pasuxi ki kvlav ar aris... ai am dros unda gaixseno adamiani romelic mudam mzad aris dagexmaros... mudam sheni tanmdeveli ketili angelozi...
am cxovrebashi bevrs naxav iset adamians romelic shens nervebze daicyebs tamashs da sheecdeba cxovreba dagingrios...am dros unda gaixseno erti zalian kargi fraza..."arasodes danebde cxovrebas da adre tu gvian is tviton dagnebdeba da miigeb jildos romelsac bedniereba da siyvaruli qvia..."

StickmaN

Tuesday, August 26, 2008

ერთი დღე


აი ამ პაწაწინა არსებამაც პირველად გაშალა ფრთები, რახან გაშალა უნდა გაფრინდეს...
ასეც იქცევა, მიფრინავს და ყველაზე ლამაზი ყვაილის გულზე ჯდება... ამ პაწაწინა არსებას პეპელა ქვია... ნელნელა
რუპავს ყვავილის გულში დაგროვილ სინაზეს და მზისაგან გადმოცემულ სითბოს. ახლა ისევ გაფრენის დროა, უნდა გაფრინდეს... სხვა რა საქმე აქვს... აი მიფრინავს და უცბად მისკენ მთელი სისრაფით მიფრინავს ჩიტი, ალბათ დაიჭერს და თავის ბარტყებს გამოკვებავს. პეპელა შეშინებული ფოთლებს შუა ცდილობს დამალვას. ჩიტი ავს ანებებს და ახალ საკვებს უყებს ძებნას... პეპელა ჩუმად, ფთების ნაზი რხევი გაუყვება მწვანე მინდვის შორეული ჰორიზონტისაკენ მიმავალ გზას. აი მზეც საგრძნობლად გადაიხარა, სადაცაა ჩავა. ჩავა და თითქოს თან ჩაიყოლებს ბედნიერებასა და სიხარულს...
პეპელა ნელნელა ძალას კარგავს. მუდამ ნაზი და ფაფუკი ფრთები უმძიმდება... ნელნელა ეშვება ძირს, ცდილობს ყვავილზე დაჯდეს მაგრამ ძალა აღარ ყოფნის... ხვდება, მისი დრო იწურება.
აი მიწაზე დაეშვა. ფთა მიწას შეახო. საკმარისია პეპლის ფრთა ერთხელ მაინც შეეხოს მიწას, რომ ის ვეღარასოდეს აფრინდება...
პეპელა ჩუმად ზის და ელოდება იმას რასაც ჩვენ, ადამიანები სიკვდილს ვუწოდებთ... ზის და ღირსეულად ელოდება მას... აფრენას აღარ ცდილობს, უკვე შეეგუა იმას, რომ იმ სილამაზეს რაც იმ ერთ დღეში ნახა ვეღარასოდეს ნახავს... აი მზე ჩავიდა... პეპელა ჩუმად ზის... ზის და ელოდება... ის კი შეიძლება უკვე მოვიდა...

გაუფრთხილდით ერთმანეთს...
არავინ იცის ის ვისაც ადრე თუ გვიან ყველა შევხვდებით, როდის მოვა...